Οι τυπικές απαιτήσεις πρόσφυσης επίστρωσης γαλβανισμένου σύρματος, το στρώμα ψευδαργύρου των επιμεταλλωμένων μερών πρέπει να συνδυάζεται με το βασικό μέταλλο για να έχει επαρκή αντοχή πρόσφυσης και να μην πέφτει μετά τη δοκιμή σφυρηλάτησης και να μην διογκώνεται.
Το γαλβανισμένο σύρμα υιοθετεί διαφορετικές απαιτήσεις σύμφωνα με διαφορετικές βιομηχανικές απαιτήσεις.Στην εγκατάσταση τήξης τοποθετούνται διάφορα κραματοποιητικά στοιχεία όπως χρώμιο, μολυβδαίνιο, νικέλιο κ.λπ. και το υλικό που εκτοξεύεται ονομάζεται κράμα φερρωνοβίου.
Το γαλβανισμένο σύρμα απευθείας από το σίδερο στον κλίβανο σιδήρου, τα κύρια συστατικά είναι βαθμού οξείδωσης, πυρίτιο και μερικά άλλα πράγματα, και στη συνέχεια προσθέστε άνθρακα, πυρίτιο και άλλα στοιχεία σε αυτό.Αυτό το είδος υλικού είναι αυτό που συνήθως ονομάζουμε χυτοσίδηρο.
Όταν το πάχος των κοινώς χρησιμοποιούμενων μερών επιμετάλλωσης γαλβανισμένου σύρματος είναι 3-4 mm, η ποσότητα πρόσφυσης ψευδαργύρου πρέπει να είναι μικρότερη από 460 g/m, δηλαδή το μέσο πάχος του στρώματος ψευδαργύρου δεν είναι μικρότερο από 65 μm.
Όταν το πάχος του επιμεταλλωμένου τμήματος είναι μεγαλύτερο από 4 mm, η ποσότητα ψευδάργυρου που προσκολλάται δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 610 g/m, δηλαδή το μέσο πάχος του στρώματος ψευδαργύρου δεν είναι μικρότερο από 86 μm.η επιμετάλλωση του τυπικού γαλβανισμένου σύρματος πρέπει να είναι ομοιόμορφη και το γαλβανισμένο στρώμα είναι ουσιαστικά ομοιόμορφο με το θειικό χαλκό.Η δοκιμή διαλύματος χαρακώθηκε πέντε φορές χωρίς σίδηρο.
Ώρα δημοσίευσης: Νοε-13-2019